Sunday, August 30, 2009

Türban Yasağı ile ilgili görüşüm

Benim anneannem kıyafet devrimi ile başını açtı. Annem başını hiç kapatmadı. Eşim başını hiç kapatmadı. Kızım bir gün kendi isteği ile başını kapatırsa üzüntüden kahrolurum. AMA!!!, üniversitede türban yasağının kalkmasından yanayım. Bir genç kız bana gelse, "Söyle üstat, üniversiteye giderken başımı açayım mı, kapayayım mı? Sen ne dersen öyle yapacağım" dese (kimsenin böyle bir şey için gelip bana danışacağı yok ya; işte "farz ola" diyorum). "Aç kızım, çağdaşlıktan korkma. Tanrı'nın da üniversiteye başın açık gittiğin için seni kınayacağına inanmıyorum" derim. Ama o genç kız kendi isteği ile başını kapamak istiyor ise, o zaman buna da saygı göstermek zorundayım. Sonuçta, üniversitede başını açmak isteyen ve kapalı olmak isteyenlerin birbirleri ile beraber yaşamayı öğrenmeleri gerektiğine inanıyorum. Haa, günün birinde ticaninin biri gelip benim kızımın veya eşimin de başını kapatmasını isteyecek veya zorlayacak olur ise; o zaman onu da doğduğuna pişman ederim. Aslında benim birşey yapmama gerek kalmaz, kızım veya eşim onun canına okur. Ben hakkımı korumasını bilirim. Türkiye’de çağdaş normlara göre yaşamak isteyen insanların da gerçek baskıya pabuç bırakmayacaklarına inanıyorum. Onun için kimsenin de kılık kıyafet özgürlüğünün kısıtlanmasından yana olamam.